Кейінгі жылдары Қазақстанның киберқауіпсіздік әлеуеті айтарлықтай артты. Осы және өзгеде ақпараттарды түркістандықтардың назарына ұсынамыз Біріккен Ұлттар Ұйымы түзген Киберқауіпсіздік жаһандық индексі рейтингінде республикамыз бірден 9-сатыға көтеріліп, биыл мәртебелі 31-орынға орналасты. Осының алдында Қазақстан 40-орында тұрған-тын. Құқық қорғау органдары психологиялық және әдістемелік тұрғыдан киберкеңістіктегі қылмыстарға қарсы тұру жөніндегі белсенді жұмысқа әлі де жеткілікті даяр емес. Егер көшедегі қылмыстылықты анықтаған жағдайда соған байланысты барлық тиісті шараларды қабылдайтын патрульды-бекеттік қызмет бар болса, киберкеңістік үшін мұндай тәжірибе әлі қалыптаспаған. Бұл арада террористік және экстремистік идеологиясы бар сайттарға мониторинг жүргізу, порнографияны қадағалау және суицидке шақыруды бақылау тәжірибесін ғана айта аламыз. Интернетте кең тараған есірткі саудасы, жеңгетайлық, криминалды интернет-қауымдастықтар және басқа да түрлі қылмыстық көріністер көп жағдайда біреу көрсеткенде ғана құқық қорғау органдарының назарына ілінеді. Сондықтан «Қазақстан киберқалқаны» жүйесінің идеясы құқық қорғаушылар тарапынан неғұрлым белсенді және табанды әрекетті талап етеді. Әлбетте, алда тұрған ауқымды жұмыстың жауапкершілігін түйсіну үшін тіпті, жоғарыда аталған және алғашқы әсерден туындаған мәселелер де жеткілікті. Бұл – «Қазақстан киберқалқанының» құқық қорғаушылық құрамының тұжырымдамасын анықтау, қажетті нормативтік-құқықтық базаны қалыптастыру, азаматтардың конституциялық құқықтарын қорғау жөніндегі шараларды жүзеге асыру барысындағы тергеу мен оперативті жұмыстың мүлде жаңа әдістері болып табылады. Әрине, барлығын болжап білу мүмкін емес, өмір алға басқан сайын алдымызға жаңа міндеттер қоятын болады. Ең бастысы – өзіміз көп уақытымызды бөлетін киберкеңістікке де заңдылықты орнықтыру. «Қазақстан киберқалқаны» идеясын барынша толық іске асыру мемлекетімізді өркениетті дамудың жаңа деңгейіне сөзсіз шығарар еді. Өйткені, сын-қатерлерге қарсы тұруда киберкеңістікті мемлекет пен жеке азаматтың мүддесіне сай келетіндей техникалық және құқықтық қорғауды мейлінше үйлестіруге әлемнің бәсекеге қабілетті мемлекеттерінің өздері де әлі қол жеткізе алмай келеді. Бір сөзбен айтқанда, алдымызға осындай концептуалды және суперзаманауи міндетті қоюдың өзі мәдени-өркениеттік жетістік болып табылады.
